Wat een weekend was het. Niet hier, maar in Groot-Brittannie. The Prince of Wales Charles is gekroond en heet nu King Charles III. Ook zijn echtgenote Camilla, The Duchess of Cornwall, is gekroond tot koningin en heet nu Her Majesty The Queen.

Door Caty Kroon - Het was een feest zoals alleen de Britten dat kunnen organiseren en vieren. En het werd over de hele wereld in beeld gebracht op een manier zoals alleen de BBC dat kan. Juist op die momenten verlang ik ernaar Brits te zijn, hun welbespraaktheid te hebben, hun humor, hun zelfspot.

De tekst gaat hieronder verder.

Mijn televisie stond het hele weekend vastgeroest op BBC1. De dienst op zaterdag in Westminster Abbey met de kroning en de rituelen, de onberispelijke stoet van meer dan vierduizend mensen die de koets begeleidden, het enthousiasme van de bezoekers die al dagen van tevoren langs de route bivakkeerden met al hun typische Britse reacties, welbespraaktheid, humor, zelfspot.

De tekst gaat hieronder verder.

 

De zondag met meer dan 50.000 activiteiten in het hele land en dan ook nog eens de Coronation Big Lunch waar zelfs buiten bij 10 Downing Street tafels waren gedekt. Prime Minister Rishi Sunak sneed taart en waar Jill Biden, de vrouw van, in het straatje aanschoof met haar dochter. De met ijver gemaakte cakes kwamen overal in het land op tafel en het 'tea, love?' was niet van de lucht. Ach, als ik toch Brits was, hun welbespraaktheid had, hun humor, hun zelfspot.

De dag werd besloten met een concert waar de hele Gemenebest bij werd betrokken en gasten had als Take That, Lionel Richie, Katy Perry en Andrea Bocelli. Gastheer was Hugh Bonneville en hij deed dat leuk. Er kwamen nog veel meer bekenden voorbij. De lichtshow, de sfeer en hoe alles in beeld was gebracht: kan. niet. beter.

Natuurlijk zijn er ook tegenstanders van de feestelijkheden. Die heb je altijd en overal en dus ook daar. Hoewel er afgelopen weekend slechts 64 arrestaties zijn verricht, wat peanuts is op een land van 68 miljoen inwoners. Bij ons heb je dat aantal verhoudingsgewijs al na een slechte voetbalwedstrijd, wappie- dan wel boerenprotest of andere bijeenkomsten waar Malieveld-gras onder de zolen gaat zitten.

De tekst gaat hieronder verder.

Historie schrijven, daar zijn wij Nederlanders niet zo goed in. Persoonlijk heb ik niet zoveel memorabele geschiedenismomenten die beklijven. Ja, de traan van Máxima op haar huwelijksdag. Maar die is dan ook tot in den treure uitgevent op de Nederlandse tv. Of haar bijzondere jurk die zo ontroerend mooi kleurde bij de opening van de Aert Schouman tentoonstelling in 2017 in het Dordrechts Museum. Maar verder? Een van de weinige dingen die me altijd zal bijblijven is de dag vóór de begrafenis van prins Claus. Ik moest een artikel schrijven voor Eneco. Samen met een monteur stond ik bij de Nieuwe Kerk in Delft. Er was een repetitie aan de gang voor de begrafenisplechtigheid. Het stroomde van de regen en hoewel het nog middag was, leek het wel nacht. Binnen speelde het orgel droevige muziek en wij waren bij de aggregaten aan de achterkant van de kerk want stroomuitval op zo'n belangrijk moment, daar moest je niet aan denken. Terwijl we daar stonden, tot op het hemd nat, wist ik dat ik dit trieste, surrealistische moment nooit meer zou vergeten.

Maar verder? Mwah, bij mij is verder niet veel van de moderne vaderlandse geschiedenis op het netvlies gebleven. Het huwelijk en de kroning van Beatrix wordt voor altijd geassocieerd met rellen. De inhuldiging van koning Willem-Alexander? Geen idee. O ja, die prachtige blauwe japon van Jan Taminiau. Maar verder?

De tekst gaat hieronder verder.

Nee, dan het Verenigd Koninkrijk. Huwelijken en begrafenissen. Ik kan de tv-beelden zo terugroepen. Brian May in 2002 op het dak van Buckingham Palace tijdens het gouden regeringsjubileum van koningin Elizabeth. De koningin die thee drinkt met beer Paddington. De koningin die zogenaamd uit het vliegtuig springt met James Bond. De opening van de Olympische Spelen in 2012. Charles en Camilla op de set van Eastenders. Ik kan nog lang doorgaan, maar opsommingen zijn altijd zo vermoeiend. En dan nu dit Coronation Weekend.

Vind je het gek dat ik een beetje moeite heb met de maandag in Dordrecht? Ongetwijfeld zijn er mensen die dit lezen en zeggen: dan ga je toch lekker in Engeland wonen als je het daar leuker vindt dan hier? Een begrijpelijke reactie, maar daarvoor is het misschien voor mij wat laat. Hoewel, onlangs sprak ik een mijnheer van 86 die zijn huur had opgezegd en zijn koffers ging pakken. Hij gaat emigreren naar Scandinavië. Dus het kan nog wel. Maar niet vandaag. Ik spring even op de fiets om boodschappen te doen. Wat zullen we eten vanavond? Mashed potatoes with endive, denk ik.